Kαλλιτέχνης: Nίκος Kουρούσιης (γεν.1958)
Eπιµελήτρια-Eπίτροπος: Eλένη Nικήτα
Έργο : Oδύσσεια

Στον Νίκο Κουρούσιη παραχωρήθηκε ένα δωµάτιο στο πίσω µέρος του Ιταλικού Περιπτέρου στο Giardini. Ο χώρος ήταν σε άσχηµη κατάσταση και µέρος του ταβανιού ήταν πολύ χαµηλό, γεγονός που έκανε το στήσιµο της έκθεσης δυσκολότερο. Παρά τις συνθήκες αυτές και τις συνηθισµένες τεχνικές δυσκολίες, ο Κουρούσιης κατάφερε να συναρµολογήσει την εγκατάστασή του, προσεγγίζοντας την ιστορία του Οδυσσέα τόσο ως µια αυτοβιογραφική αλληγορία, όσο και ως έναν ποιητικό υπαινιγµό για συλλογική «δικαιοσύνη και αλήθεια». Το κεντρικό κοµµάτι της εγκατάστασης αποτελείτο από χάρτινες βάρκες φτιαγµένες στο χέρι, µε τη χρησιµοποίηση σελίδων κυπριακών και ιταλικών περιοδικών, που ταλαντεύονταν στις άκρες λεπτών µεταλλικών χορδών ή στοιβάζονταν πάνω από γεωµετρικές µεταλλικές κατασκευές τοποθετηµένες στο έδαφος. Σε έναν από τους τοίχους παρουσιάζονταν 12 φωτογραφικές απόψεις θαλασσινού τοπίου της Κύπρου, δίπλα σε ένα βίντεο µε εικόνες και ήχους ηχογραφηµένους επί τόπου. Η συσκευή του βίντεο κλάπηκε αµέσως µετά τα εγκαίνια και η εγκατάσταση, όπως και πολλές άλλες στον ίδιο χώρο, υπέστησαν φθορές από κουτσουλιές περιστεριών. Στο τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου του ιταλικού περιοδικού L’Arca δηµοσιεύτηκε ένα άρθρο για τη Μπιενάλε, όπου τα έργα του Anish Kapoor (Αγγλικό περίπτερο) και του Κουρούσιη δέσποζαν ανάµεσα σε τέσσερις επίλεκτες εθνικές εκπροσωπήσεις. Αρχικά, ο Κουρούσιης σκόπευε να κατασκευάσει 5 µεγάλα ξύλινα γλυπτά στο σχήµα χάρτινης βάρκας και να τα σύρει κατά µήκος του Canal Grande, υπαινισσόµενος τους ιστορικούς, πολιτιστικούς και εµπορικούς δεσµούς µεταξύ Κύπρου και Βενετίας κατά το Μεσαίωνα. Οι ξύλινες βάρκες επρόκειτο µετά να τοποθετηθούν µέσα στο περίπτερο, µαζί µε µια τεκµηρίωση της περφόρµανς σε βίντεο. Ο καλλιτέχνης αναγκάστηκε να αναπροσαρµόσει την αρχική του πρόταση, λόγω κόστους. Είκοσι χρόνια µετά, µέρος του έργο υλοποιήθηκε ειδικά για την έκθεση αυτή.